Dat de jaren '80 revival ook in 2010 wordt voortgezet lijkt duidelijk met The Chapel Club als nieuwste hype. Pas 2 singles hebben ze, nog geen platendeal en slechts een handvol optredens. Toch is deze band momenteel een van die larger than life beloftes zoals dat alleen in Groot Brittanie kan.
Sinds BBC Radio 1 dj Zane Lowe hun eerste single Surfacing bestempelde als 'Hottest Record In The World' is de hypemachine niet te stoppen en lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat dit getalenteerde Londonse vijftal doorbreekt.
Met hun epische sound, donkere teksten, weidse gitaren en denderdende drums kunnen ze gemakshalve ingedeeld worden in het rijtje wave-revivalbands als Interpol, Editors en White Lies, hoewel ik geen fan ben van dit soort kort-door-de-bochtlijstjes. Zelf omschrijven ze hun geluid als 'grand intimacy'. Jawel. Ze leunen vooral op het geluid van The Cult en Echo & The Bunnymen met een vleugje Smiths.
Een goed verhaal, zelfbewuste frontman, gezonde dosis arrogantie én zelfspot doet de rest. Ik durf daarom ook wel te beweren dat we ze, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, zullen zien op London Calling én Lowlands dit jaar. Alleen nog even een platendeal...
The Chapel Club - O Maybe I
My Space The Chapel Club
1 uur geleden
1 opmerking:
test two
Een reactie posten