dinsdag 21 juli 2009

TONIGHT HOLLAND BELONGS TO ME..

[Foto's: Hans Peter van Velthoven, 20-07-09. Thx HP]

...en vanaf de eerst tonen van opener Breathe is dat de waarheid hier in de Arena. U2 is vanavond in topconditie en na 30 jaar nog steeds oppermachtig. Bono springt, rent, ment en rockt als een bezetene en geeft twee en een half uur lang alles, vanuit z’n tenen, aan de 60.000 uitzinnige fans. En de band geniet, zichtbaar, minstens even hard als de stomende zaal om hen heen.

Dat is wat een U2 show uniek maakt. Niet alleen het vernieuwende stagedesign, de spectaculaire lichtshow of het vakmanschap van de bandleden. Het is vooral de enorme drive en het speelplezier van een band, die zo naadloos op elkaar is ingespeeld dat het lijkt alsof ze elkaars gedachten kunnen lezen. Dat maakt samen met het continue contact tussen band en publiek, waardoor zelfs een betonnen galmbak als de Arena een intiem feestje wordt, U2 tot de grootste.

De show wordt gewaagd afgetrapt met 4 nummers van het nieuwe album, maar U2 komt er prima mee weg. Al het nieuwe werk wordt, zeker in de voorste regionen, woord voor woord meegezongen. Na titelsong No Line On The Horizon is het single Get On Your Boots, die zorgt voor een kolkende massa in de pit, en ver daarbuiten. Als Bono aan het eind van kraker Beautiful Day The Beatles' Blackbird inzet "...take these sunken eyes and learn to see, all your life you've just been waiting for this moment to arise..", gaat de onafscheidelijke zonnebril af en buigt hij diep voor de uitzinnige massa aan zijn voeten, zichtbaar onder de indruk.

De frontman is vanavond bijzonder in zijn element en oogt ontspannen. Het is duidelijk dat het een gedenkwaardige avond gaat worden. Zeker als blijkt dat naast Willem-Alexander, Maxima en diverse Nederlandse vrienden als Anton Corbijn, ook Bono’s (aka Paul Hewson) familie aanwezig is. Hij richt een speciaa
l welkomswoord tot bovengenoemden en tot zijn 80-jarige 'aunty' Eileen die ergens in het publiek zit. "All the Hewsons in the house tonight!"

Ook de band van U2 met Nederland wordt als gebruikelijk aangehaald. De Ieren kregen hier in 1980 als eerste voet aan de grond buiten Ierland en Groot Brittanie. "Thank you for tonight and so many, many nights in this city. We've a lot of history here..." aldus Bono. Hij blikt terug hoe de band als tieners voor het eerst in Paradiso en de Melkweg speelden. "Everything is changed now, but we still got a long way to go..." En met de woorden: " You're magic! And the magic trick is to shrink this stadium into a small club" wordt I Still Haven't Found What I'm Looking For ingezet. Het nummer verandert na de eerste zinnen in een adembenemende singalong als Bono stopt met zingen en 60.000 kelen het overnemen. Kippenvel.

De band maakt goed gebruik van de mogelijkheden van het veel besproken ronde podium en de catwalk. Adam Clayton en The Edge draaien al spelend menig rondje over de runway, Bono is regelmatig zoek als hij aan de achterkant van het podium staat te zingen en zelfs drummer Larry Mullen mag een ronde doen met djembe tijdens I’ll Go Crazy. De bewegende bruggen tussen het podium en de catwalk zijn een vondst, maar belemmeren wel regelmatig het zicht voor het publiek in het voorste vak.

Angel Of
Harlem, opgedragen aan Michael Jackson wordt omgedoopt tot Angel Of Holland en eindigt in een stukje 'Don't Stop Till You Get Enough'. Het prachtige hangover-liedje In A Little While is opnieuw opgenomen in de setlist en is één van de hoogtepunten van de avond. Een verbluffend mooie, loepzuivere uitvoering waarin Bono alle registers opentrekt en maar weer eens blijkt hoe goed hij bij stem is vanavond.

De indrukwekkende vierpotige Claw, die bij binnenkomst nog het meest doet denken aan een pasgeland ruimteschip, is precies zo overrompelend als beloofd, zeker als bij het intro van The Unforgettable Fire het reusachtige ronde videoscherm naar beneden uiteen valt in een soort konische cirkel van allemaal losse schermen. De link met de ruimte is de hele avond aanwezig, vanaf het intro van Bowie's A Space Oddity, via de veertigste verjaardag van de landing op de maan tot een verbinding met het ISS ruimtestation waar astronaut Frank De Winne de boodschap 'The Future Needs A Big Kiss' ophoudt.

Klassiekers als Sunday Bloody Sunday, Pride, Streets (voorafgegaan door een videoboodschap van bisschop Tutu) en Walk On (geschreven voor en opgedragen aan Aung San Suu Kyi) worden niet overgeslagen en gedurfde en geslaagde verrassing is een denderende dance-remix-
versie van het nummer I’ll Go Crazy If I Don’t Go Crazy Tonight, ondersteund door een spetterende lichtshow

Afsluiter One zorgt wederom voor duimendik kippenvel als de spotlights doven en het publiek duizenden oplichtende mobieltjes omhoog houdt. De band trakteert ons op een extra lange versie van het nummer: "Here us coming Lord, here us call, here us knocking, we're knocking at your door".

Binnen een minuut keert U2 alweer terug voor een ongebruikelijk ingetogen toegift; Ultraviolet, With Or Without You en Moment Of Surrender. Het laatste nummer volgt Bono de tekst en eindigt hij geknield en vol overgave. En terwijl hij de zaal voor een laatste maal in zich opneemt klinken de eerste zinnen van publiekslieveling 40. De band verlaat breed lachend en met heel veel thank you's het podium en 60.000 man scanderen, op weg naar de uitgang 'How long to sing this song'.

U2 is en blijft de onbetwiste koning van de stadionrock.

Beautiful Day


I Still Haven't Found What I'm looking For


Setlist
1. Breathe
2. No Line On The Horizon
3. Get On Your Boots
4. Magnificent
5. Beautiful Day / Blackbird (snippet)
6. Mysterious Ways
7. I Still Haven't Found What I'm Looking For / Movin' On Up (snippet)
8. Angel Of Harlem / Don't Stop 'Til You Get Enough (snippet)
9. In A Little While
10. Unknown Caller
11. The Unforgettable Fire
12. City Of Blinding Lights
13. Vertigo
14. Let's Dance (snippet) / Crazy Tonight
15. Sunday Bloody Sunday
16. Pride (In The Name Of Love)
17. MLK
18. Walk On / You'll Never Walk Alone (snippet)
19. Where The Streets Have No Name / All You Need Is Love (snippet)
20. One
Encore:
21. Ultra Violet (Light My Way)
22. With Or Without You
23. Moment of Surrender / 40 (snippet)

1 opmerking:

Pieter zei

Prachtig verslag! U2 is zeker in goede doen. Waar ze ook spelen, ze zijn gedreven en geven de bezoekers waar ze om vragen. HUNZELF en HUN MUZIEK!

Eén van de beste tours. Ik mag nog 1 keertje deze eerste leg!