GEDREVEN PAUL WELLER ZET PARADISO IN VUUR

Paul Weller werd met diverse stijlen in meerdere decennia één van de meest invloedrijke artiesten van Groot Brittannië. Op het hoogtepunt van de roem die hij in de jaren '70 vergaarde als politiek geëngageerde mod-punker in The Jam, stapt hij onverwachts over op de jazzy, elektronische '80-soul van The Style Council, om daar ook weer een groot aantal hits mee te scoren. Na een periode van geëxperimenteer met drumcomputers en elektronica hervindt hij uiteindelijk zijn roots als singer-songwriter en verovert hij de wereld opnieuw in 1993 met het verbluffende 'Wild Wood', wellicht één van de mooiste ballads aller tijden.

Op zijn vijftigste lijkt Weller vitaler dan ooit en heeft hij nog steeds geen gebrek aan inspiratie, getuige zijn schitterende negende(!) soloalbum '22 Dreams' en een inspirerend en gedreven optreden in Paradiso gisteravond.


Weller komt niet alleen vaak en graag in Amsterdam (hij heeft hier o.a. een album opgenomen) hij heeft ook een trouwe fanbasis in de hoofdstad, getuige de flinke rij die ruim voor aanvang van het concert voor de deur van Paradiso staat.

Op persoonlijk verzoek van Weller mag Moke gedurende de hele Europese tour het publiek opwarmen. De als altijd in zwart Lagerveld gestoken heren staan een beetje krap op het podium voor de uitgebreide apparatuur van Wellers band. Moke speelt een lekkere gedreven set met o.a. 'Last Change' en 'The Long Way' en 'Bygone' van debuutplaat Shorland en zoals beloofd één nieuw nummer van het in 2009 verwachte vervolgalbum. Een meer dan fijne support.

Rond half negen betreedt The Modfather himself onder luid gejuich het podium om direct stevig in te zetten met 'Peacock Suit'. De band, die naast Ocean Colour Scene gitarist Steve Cradock (sinds jaar en dag vaste kracht) bestaat uit een bassist, drummer en toetsenist, heeft er duidelijk erg veel zin in en Weller maakt een bijzonder vitale indruk; ontspannen en in z'n element, en als altijd sharp dressed.

Na het eveneens stevige 'Out Of The Sinking' en '22 Dreams' klinken de eerste tonen van The Jam klassieker 'Eton Rifles' en is de zaal definitief om. Begeleid door flink gespring voorin, wordt het refrein hartstochtelijk meegebruld.

Eerste rustpunt in de set de mooie ballad 'All I Wanna Do' van het nieuwe album, duidelijk al goed bekend bij het publiek, gevolgd door het swingende 'Floorboard Up' uit 2005. Daarna volgt een set van vijf nummers van het nieuwe album. Weller laat veel ruimte voor de band als hij zelf achter de piano verdwijnt in een donker hoekje van het podium om 'One Bright Star' (met gitarist Cradock op ukelele), het stemmige 'Empty Ring' en jazzy 'Black River' te spelen. Wellers diepe, hese stem klinkt op zijn best bij dit soort rustige nummers.
Dit wordt gevolgd door persoonlijke favoriet, 'Made Up Your Mind', en een gedreven 'Porcelain Gods' waarin Steve Cradock maar weer eens laat zien wat hij allemaal kan. Het plezier druipt eraf.

De set is zeer divers. Voor 'Picking Up Sticks' verruilt Weller zijn gitaar voor een Wurlitzer orgeltje, en na cover 'Wishing On A Star' pakt ook de drummer een akoestische gitaar en neemt de hele band vooraan plaats om een unplugged versie van 'All On A Misty Morning' te spelen en een adembenemende vierstemmige uitvoering van The Jam nummer 'Butterfly Collector'.

Klassieker 'Wild Wood' mag natuurlijk niet ontbreken, maar wordt dit keer gespeeld in de Portishead-remix, met stevige drums en synths. Single 'Echoes Round The Sun' laat zien dat Weller nog steeds een stevige pot kan rocken. Hij speelt met gemak de gitaarpartij die op de plaat is ingespeeld (en meegeschreven) door Oasis' Noel Gallagher. De set eindigt in een galmende bak distortion en een dampende zaal.

De toegift wordt ingezet met 'Come On/ Let's Go' gevolgd door 'Wild Blue Yonder' en het o zo swingende 'The Changing Man'. Van mij mag hij nog uren doorspelen, maar het lijkt erop te zitten. De zaal blijft evenwel donker en het publiek blijft brullen.

Dan komt de band terug om af te sluiten met één van de grootste Jam hits: 'A Town Called Malice'. Te gek om dit nummer live te horen en het feest is compleet. Weller neemt in stijl afscheid, breed lachend, met een buiging en een handkus voor de dame uit het publiek die hem bloemen gaf aan het begin van de show. As always a gentleman..

Town Called Malice @Paradiso 4 oktober:


Setlist:
Peacock Suit
Out Of The Sinking
22 Dreams
Eton Rifles
All I Wanna Do
From The Floorboard Up
Sea Spray
One Bright Star
Empty Ring
Black River
Have You Made Up Your Mind
Porcelain Gods
Picking Up Stars
Wishing On A Star
Misty Morning (unplugged)
Butterfly Collector (unplugged)
Wild Wood
Echoes Round The Sun
encore 1
Come On/Let's Go
Wild Blue Yonder
Changing Man
encore 2
Town Called Malice

Butterfly Collector @Halifax


Porcelain Gods @ Jools Holland